September 2013. Daar stond ik, midden in de Braziliaanse Amazone, met een kind van 9 maanden onder mijn arm, een (gelukkig) hyperflexibel lief die zijn bedrijf tijdelijk vanuit een andere thuisbasis inrichtte en een grenzeloze ambitie om het indrukwekkendste onderzoeksverslag ooit te schrijven. Ik deed onderzoek naar landconflicten tussen grote bedrijven en lokale bevolkingsgroepen en laveerde tussen corrupte overheidsambtenaren, gladde zakenmannen, huurmoordenaars met grote revolvers en straatarme landbouwers. Als een avontuurlijke ontdekkingsreiziger stoomde ik door, interviewde kleurrijke mensen en zat als enige vrouw in krakkemikkige bootjes in een desolaat Wilde Westen. Tot ik op een dag, in mijn ongelukkige naïviteit, zelf tegen een revolver aanliep. Dat is gelukkig allemaal goed afgelopen, maar het zette me wel voor het eerst aan het denken over waar ik in godsnaam mee bezig was.
De jaren ervoor zat ik in een steeds sneller voortdenderende trein van bijzondere ervaringen, benutte kansen, veel geluk en af en toe wijsheid. Alles begon ooit met een aangeboren fascinatie voor wilde planten. Of eigenlijk voor wat mensen doen met planten. Als tiener zat ik al met een plantengids in het bos of kon ik uren kijken naar mandenvlechters die twijgen aan elkaar rijgen tot fantastische gebruiksvoorwerpen. Mijn fascinatie bepaalde mijn studiekeuze en op mijn 21ste zat ik in een ver Boliviaans binnenland met inheemse genezers te praten over hoe zij planten gebruiken als voeding, medicijn, onderdak en decoratie. Met mijn diploma cum laude op zak en een dosis rechtvaardigheidsgevoel en lef vertrok ik eind 2004 naar Brazilië voor een nieuw avontuur. Ik kwam terecht in een organisatie die samenwerkt met inheemse vroedvrouwen. Dit gaf me de kans om tegen de achtergrond van het Amazonewoud mee te beleven hoe wilde planten gebruikt worden in remedies en rituelen rondom geboortezorg. Ervaringen om nooit te vergeten.
Drie jaar later landde ik weer in Nederland, heel wat ervaringen rijker en nog even gedreven en enthousiast. Interessante banen kwamen op mijn pad. Ik beheerde een programma rond bossen, gecertificeerd hout en duurzame bosproducten in de Amazone en leerde in Oeganda hoe decoratieve voorwerpen gemaakt van boomschors een plek zouden kunnen krijgen op de Europese markt. Ondertussen klom ik op van assistent tot programmamanager. Ik kreeg veel kansen en uitdagingen, maar dreef steeds meer af van de planten zelf. Ik miste inhoud. Ik miste het veld en het bos. Ik miste de mensen. Ik hoopte dit gemis op te vangen door bovenop een kans te springen om academisch onderzoek uit te voeren over conflicten rond palmolieproductie in Brazilië. En daar stond ik dus in 2013, midden in het conflict, wezenloos en verdwaasd.
Ik had me vol vuur en passie ingezet en ongetwijfeld fantastische ervaringen beleefd die ik voor geen goud had willen missen, maar de snelheid en manier waarop gebeurtenissen elkaar opvolgden, maakten dat mijn trein half 2014 met een razende vaart ontspoorde. De trein brandde tot de grond af, een burn-out waarin ik steeds dieper wegzakte. Ik heb anderhalf jaar nodig gehad om weer een nieuwe trein te bouwen, met meer wijsheid en rust. Het resultaat is een authentieke boemeltrein, eentje die traag door het landschap glijdt, van het uitzicht geniet, af en toe een picknickplaats opzoekt, een praatje maakt, zichzelf nog steeds af en toe voorbijrijdt, maar het vooral minder belangrijk vindt dat hij snel bij het eindstation aankomt.
Hoe inspirerend, energiek en spannend mijn avonturen ook waren, ik wilde meer leven in plaats van be-leven. Stapje voor stapje lukte het me om los te laten dat ik aan allerlei ingebeelde verwachtingen moest voldoen en dat ik me aan de wereld moest bewijzen. Ik kon eindelijk mijn authentieke zelf zijn. Ik keerde terug naar mijn oude liefde voor planten en hun gebruik en studeerde verder over hoe ik planten nog meer in mijn dagelijkse leven kon integreren. Dit alles heeft me geïnspireerd om een nieuwe levensstijl te omarmen die sprankelt en inspireert, maar waarin ook aandacht is voor de natuurlijke omgeving, ambachtelijkheid, vrolijk welbehagen en simpelweg genieten. Uit deze levenservaring is Scent & Spice geboren.