Lupine (Lupinus spp.) behoort tot de familie van de Vlinderbloemen (Fabaceae), de familie waartoe ook erwten en bonen behoren. Het is een schitterende plant. Van de plant worden de bonen al eeuwenlang geconsumeerd, met name in landen rond de Middellandse Zee (veelal witte lupine) en in de Andes (Andeslupine). Er worden dus verschillende soorten lupinebonen gegeten, waarvan de bittere varianten veel alkaloïden bevatten en op een bepaalde manier gespoeld moeten worden voor ze eetbaar zijn. Andere soorten die weinig alkaloïden bevatten, worden steeds vaker geteeld als plantaardige eiwitbronnen. Ze bevatten alle essentiële aminozuren en kunnen – in tegenstelling tot soja – ook groeien in meer gematigde klimaten. Dat maakt lupine als alternatief voor soja steeds populairder.
In Nederland wordt lupine met name geteeld als ingrediënt voor vleesvervangers. Lupine staat in ons land dan ook bekend als belangrijke eiwitbron voor vegetariërs en veganisten en wordt de hemel in geprezen door gezondheidsgoeroes (en niet voor niks!). In Portugal is lupine dan weer onlosmakend verbonden met bier drinken, omdat lupinebonen als “borrelnootjes” of zogenaamde “tremoços” bij een biertje geserveerd worden. Niettemin, en waarschijnlijk geheel per ongeluk, is het heel wat gezonder dan pinda’s en borrelnootjes! 😉
Wat maakt lupine zo gezond? Naast dat lupine het volledige pakket aan essentiële aminozuren bevat (wat bouwstenen levert voor allerlei belangrijke structuren en stoffen in het lichaam, zoals cellen, hormonen en neurotransmitters), bevat het minder anti-nutriënten (lectinen, trypsineremmers en fytinezuur) dan andere peulvruchten. Dat zorgt voor een betere vertering en een betere opname van mineralen en sporenelementen.
Het is daarnaast een rijke bron van galactanen, koolhydraten die door de darmflora gefermenteerd worden en daarmee de darmgezondheid verbeteren. Verder zit lupine boordevol vezels die dienen als voedsel voor de darmflora. Bij een slecht werkende darmflora kunnen ze voor flink wat gasvorming zorgen. Begin er dus niet te rigoureus mee. Bouw het rustig op, zodat je darmbacteriën de kans krijgen zich aan te passen. Ten slotte zitten er ook nog omega-9 en een beetje omega-3 vetzuren in. Om slechts een paar dingen te noemen…
Af en toe lupine op het menu zetten, maakt je lichaam én je brein blij. Ter inspiratie vind je hieronder een eenvoudig recept voor lupinestoof.
Recept: Lupinestoof
Koude dagen vragen om een tongstrelende en hartverwarmende stoverij met lupine, die ook nog eens makkelijk te maken is. In een handomdraai staat het op tafel.
Wat heb je nodig voor 4 personen?
- 1 el fenegriekzaad
- 1 el mosterdzaad
- 600 g lupinebonen
- 400 g verse spinazie
- 2 uien
- 6 knoflooktenen
- 1-2 citroenen
- 200 g tomatenpassata
- 200 g (plantaardige) room of kokosmelk
- 4 tl garam massala
- 1 tl cayennepoeder
- 1 tl paprikapoeder
- 1 tl kurkuma
- Flink wat zwarte peper
- Kokosolie of olijfolie
Aan de slag!
Rooster het mosterd- en fenegriekzaad in een hete pan en zet opzij. Snipper de uien en fruit ze glazig in de olie. Pers de knoflook en rasp de citroenen. Voeg knoflook en citroenrasp toe aan de uien en bak even mee. Voeg het mosterd- en fenegriekzaad weer toe. Spoel de lupinebonen af onder de kraan en laat uitlekken. Voeg garam massala, kurkuma, paprikapoeder, cayenne en zwarte peper toe aan de uien. Bak kort mee. Voeg de bonen toe, met de tomatenpassata en de room of kokosmelk. Pers de citroenen uit en voeg het sap toe. Laat even pruttelen. Voeg ten slotte beetje bij beetje de spinazie toe en laat slinken in de stoverij. Dien het op zodra de spinazie geslonken is. Smakelijk!
Geef een reactie